Publikacje

Artykuły



Odpowiedzialność członków zarządu i rady nadzorczej w spółkach publicznych

Zwiększająca się ilość regulacji prawnych nakładających na organy spółek publicznych szereg wymagań i obowiązków powoduje m.in. zaostrzenie odpowiedzialności członków zarządu i rady nadzorczej, zwiększając jednocześnie ryzyko ponoszenia konsekwencji za ich nietrafne decyzje. Zarządzający spółką oraz osoby, które nadzorują jej działalność muszą zatem posiadać wiedzę z wielu dziedzin prawa, które regulują działalność spółki. Odpowiedzialność członków organów spółek publicznych może przybierać postać odpowiedzialności cywilnoprawnej, administracyjnej, jak również odpowiedzialności karnej.

Odpowiedzialność za zawinione czyny członków władz w spółce akcyjnej

W przepisach k.s.h., odnośnie odpowiedzialności członków zarządu spółki akcyjnej nie ma analogicznego przepisu, jak dotyczący spółki z ograniczoną odpowiedzialnością art. 299 k.s.h. Z kolei art. 483 k.s.h. wskazuje, iż członek zarządu, rady nadzorczej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę jeżeli w dacie pełnienia swoich funkcji swoim zawinionym działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółki wyrządził jej szkodę. Sprzeczność z prawem oznacza działanie lub zaniechanie, które narusza przepis obowiązującego prawa. Obok tych przepisów, formalne ramy funkcjonowania spółki wynikają także z przyjmowanego statutu i jego naruszenie również rodzi odpowiedzialność względem spółki. Członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej i likwidatorzy mogą uwolnić się od odpowiedzialności, jeśli wykażą, że ich działanie lub zaniechanie, sprzeczne z prawem lub statutem spółki, powodujące powstanie po jej stronie szkody, nie było przez nich zawinione. Ciężar udowodnienia okoliczności braku winy spoczywa właśnie na osobach potencjalnie odpowiedzialnych. Przepis ten ustanawia domniemanie istnienia winy (na takie domniemanie wskazuje także SN w wyr. z 10.11.2004 r., II CK 186/04).

Zgodnie z powyższym przepisem uprawnioną do dochodzenia swoich roszczeń jest spółka. Ponadto za szkodę wyrządzoną przez jednego z członków zarządu może również odpowiadać inny z członków zarządu, ponieważ każdy z członków organów spółki powinien m.in. przeciwdziałać niekorzystnym dla spółki decyzjom. Co więcej, jeżeli szkodę wyrządziło kilku członków zarządu, rady nadzorczej oraz likwidatorów, odpowiadają oni solidarnie (art. 485 k.s.h.). O solidarności mówimy wówczas, jeżeli kilka (co najmniej dwa) podmiotów jest zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać od nich – jako od dłużników – całości lub części świadczenia bądź od wszystkich łącznie, bądź też od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych; jest to tzw. solidarność dłużników.

Będą mogli być uznani za współsprawców szkody również np. członkowie zarządu spółki czy rady nadzorczej, którzy zachowywali się jedynie biernie, tzn. nie reagowali na wyrządzające szkodę działania pozostałych członków organów, chociażby sami nie podejmowali bezpośrednio żadnych działań naruszających prawo bądź postanowienia statutu spółki. Szczególną uwagę należy zwrócić na solidarną odpowiedzialność członków rady nadzoreczej względem zarządu. Zgodnie z art. 382 k.s.h. „rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności”. Osoby nadzorujące działalność spółki powinny wykazywać się rzetelnością i muszą posiadać odpowiednią wiedzę. Więc jeśli poprzez swoje zawinione zachowanie zarząd wyrządził spółce szkodę, a członkowie rady nadzorczej nie dochowali staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności, to będą odpowiadać solidarnie z członkami zarządu za szkodę, ponieważ zachowali się oni biernie i nie reagowali na wyrządzające spółce szkodę działania zarządu.

Stanowiąc o zawodowym charakterze działalności tych osób, wskazuje się pewien standard, jaki powinien być osiągany w toku realizacji ich obowiązków.  Przepis art. 483 § 2 KSH wyraźnie określa miernik staranności postępowania osób wchodzących w skład zarządu i rady nadzorczej bądź będących likwidatorami spółki akcyjnej. Chodzi tu o „staranność wynikającą z zawodowego charakteru działalności wymienionych osób”. Wymienione osoby są zatem zobowiązane przejawiać, poza rzetelnością, również szczególną staranność oraz posiadać odpowiednią wiedzę fachową w zakresie wymaganym do prowadzenia spółki akcyjnej o ustalonym przedmiocie działalności. Osoby, do których stosuje się art. 483 k.s.h., są zwolnione z odpowiedzialności w przypadku uzyskania absolutorium z wykonywania obowiązków. Zwolnienie dotyczy działań i zaniechań dokonanych tylko w roku, za który otrzymali skwitowanie. Należy wskazać, że odpowiedzialność członków zarządu jest solidarna. Tym samym spółka może wystąpić z roszczeniem wobec członka zarządu, który otrzymał absolutorium, jako dłużnika solidarnego z członkiem zarządu, który tego skwitowania nie otrzymał (R. Czerniawski „Kodeks spółek handlowych. Przepisy o spółce akcyjnej. Komentarz.”, ABC 2004, Lex Omega, komentarz do art. 483 k.s.h.).

Odnośnie spółki akcyjnej, zgodnie z art. 490 k.s.h. przepisy art. 479-489 nie naruszają praw akcjonariuszy oraz innych osób do dochodzenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Powyższe artykuły stanowią jednoznaczne odesłanie do określonych w kodeksie cywilnym zasad odpowiedzialności deliktowej (art. 415 i następne k.c.), oraz kontraktowej (art. 471 i następne k.c.). W powyższym przypadku powództwo wytacza się przeciwko konkretnym członkom zarządu. Uprawnienie do dochodzenia odszkodowania na podstawie przepisów k.c. mają również wierzyciele spółki.

Jeżeli spółka akcyjna nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody w terminie roku od dnia ujawnienia czynu wyrządzającego szkodę, każdy akcjonariusz lub osoba, której służy inny tytuł uczestnictwa w zyskach lub podziale majątku, może wnieść pozew o naprawienie szkody wyrządzonej spółce (art. 486 § 1 k.s.h.). Warto podkreślić, iż przez dzień ujawnienia szkody należy rozumieć datę powzięcia o niej wiadomości przez spółkę. Ponadto uprawniony wytacza powództwo we własnym imieniu ale na rzecz spółki. Spółka może przystąpić do postępowania po stronie powoda. Zgodnie z art. 488 k.s.h. roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym spółka dowiedziała się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem pięciu lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę. Actio pro socio nie leży w bezpośrednim interesie akcjonariusza, ponieważ w przypadku wygranej to nie on otrzyma odszkodowanie, lecz spółka. Co więcej, sąd może nakazać złożenie kaucji zabezpieczającej, a w przypadku jej niełożenia odrzuci pozew. Mając na uwadze powyższe procesy wytaczane w ramach actio pro socio są więc rzadkością, o czym świadczy również brak orzecznictwa Sądu Najwyższego w tym zakresie.

Odpowiedzialność organów kierowniczych i nadzorujących na gruncie ustawy o rachunkowości

Odnośnie odpowiedzialności rady nadzorczej i zarządu, należy przytoczyć postanowienie zawarte w ustawie o rachunkowości, z której wynika solidarna odpowiedzialność  za sprawozdania finansowe i sprawozdanie z działalności spółki.

Art. 4a [Wymagania dotyczące sprawozdań]

1. Kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki są zobowiązani do zapewnienia, aby sprawozdanie finansowe oraz sprawozdanie z działalności spełniały wymagania przewidziane w niniejszej ustawie.

2. Kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki odpowiadają solidarnie wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem stanowiącym naruszenie obowiązku wynikającego z ust. 1.

Powyższa regulacja została wprowadzona do polskiego systemu prawnego w drodze ustawy z 18.3.2008 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (Dz.U. Nr 63, poz. 393 ze zm.), która w art. 1 pkt 4 wprowadziła do ustawy o rachunkowości art. 4a. Przepis ten przewiduje, że kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki są zobowiązani do zapewnienia, aby sprawozdanie finansowe, skonsolidowane sprawozdanie finansowe, oraz sprawozdanie z działalności jednostki oraz sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej spełniały wymagania przewidziane w ustawie o rachunkowości. Organy te (kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej) ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec spółki za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem działania stanowiącym naruszenie obowiązków określonych w art. 1 ustawy o rachunkowości.

Art. 3 ust. 1 pkt 5a stanowi, że za członka organu jednostki uważa się „osobę fizyczną, pełniącą funkcję członka zarządu lub innego organu zarządzającego, członka rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego, jak również innego organu administrującego jednostki, powołaną do pełnienia tej funkcji zgodnie z postanowieniami umowy spółki, statutu lub innymi obowiązującymi jednostkę przepisami prawa”. Zgodnie z powołanym przepisem członkowie rady nadzorczej oraz członkowie zarządu odpowiadają wobec spółki za szkodę powstałą po stronie spółki w związku z niewykonaniem bądź błędnym wykonaniem przez nich zobowiązania do zapewnienia, że sprawozdanie finansowe jednostki oraz sprawozdanie z jej działalności sporządzone zostało zgodnie z wymogami. Odpowiedzialność kierownika jednostki, członków rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki ma charakter odpowiedzialności solidarnej. Oznacza to, że spółka, bo to spółka uprawniona będzie do dochodzenia roszczeń, może występować z żądaniem w stosunku do każdego ze zobowiązanych bądź do wszystkich razem. Jednocześnie zaspokojenie spółki przez jednego ze zobowiązanych zwolni od odpowiedzialności pozostałe podmioty.

 W celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku (art. 382 k.s.h.). Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 395 par. 2 pkt 1 k.s.h., w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny. Tak więc członkowie zarządu i rady nadzorczej są zobowiązani do zapewnienia, aby sprawozdanie finansowe, skonsolidowane sprawozdanie finansowe, sprawozdanie z działalności spełniały wymagania przewidziane w ustawie oraz odpowiadają solidarnie wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem stanowiącym naruszenie tego obowiązku.


Odpowiedzialność cywilna za naruszenie obowiązków informacyjnych spółek publicznych

Ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych w art. 98 reguluje zasady ponoszenia odpowiedzialności cywilnoprawnej za naruszenie obowiązków informacyjnych. Przepis ten zawiera w sobie istotny z punktu widzenia bezpieczeństwa obrotu mechanizm zabezpieczający prawidłowe wykonywanie przez podmioty zobowiązane obowiązków informacyjnych. Podstawą ponoszenia takiej odpowiedzialności jest wyrządzenie inwestorowi szkody w rezultacie udostępnienia wadliwej lub przemilczenia informacji, a zatem wprowadzenia inwestora w stan dezinformacji. Odpowiedzialność ta dotyczy dwóch źródeł obowiązków informacyjnych – prospektowych obowiązków informacyjnych oraz obowiązku realizowania stałych obowiązków informacyjnych określonych w art. 56 ustawy o ofercie oraz informacji poufnych, zdefiniowanych w art. 7 Rozporządzenia MAR. Przez odpowiedzialność prospektową należy rozumieć odpowiedzialność za szkody wyrządzone wskutek zamieszczenia w prospekcie emisyjnym lub innym dokumencie sporządzanym i udostępnianym w związku z ofertą publiczną, dopuszczeniem lub ubieganiem się o dopuszczenie papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych do obrotu na rynku regulowanym informacji nieprawdziwych, nierzetelnych lub niekompletnych. Natomiast przez odpowiedzialność określoną w ust. 7 i 7a należy rozumieć odpowiedzialność odszkodowawczą za szkody powstałe wskutek udostępnienia do publicznej wiadomości informacji nieprawdziwych lub wskutek przemilczenia określonych informacji w związku z wykonywaniem obowiązków publikacji informacji poufnych, raportów bieżących i okresowych.

Podmioty odpowiedzialne za prawdziwość, rzetelność i kompletność informacji zamieszczonych w prospekcie emisyjnym  są wymienione w art. 22 ust. 4 ustawy o ofercie. Należą do nich: emitent, sprzedający, podmiot zabezpieczający, subemitent usługowy oraz podmiot sporządzający lub biorący udział w sporządzeniu informacji.

Odpowiedzialność ta jest odpowiedzialnością na zasadzie winy. Przepis wprowadza domniemanie winy, które dotyczy osób odpowiedzialnych z tytułu wadliwości informacji przekazywanych do publicznej wiadomości przez emitenta. Z założenia rozwiązanie to ma chronić inwestora, jako podmiot dysponujący znacznie mniejszą wiedzą o emitencie i zachodzących w jego ramach procesach, niż osoby uczestniczące w kształtowaniu informacji. Domniemanie zawarte w przepisie art. 98 ustawy o ofercie jest domniemaniem prawnym wzruszalnym, które można obalić poprzez wykazanie, że ani podmiot odpowiedzialny za upublicznienie informacji, ani osoby, za które ponosi on odpowiedzialność (na zasadzie odpowiedzialności za cudze czyny), winy nie ponoszą. Odpowiedzialność za naruszenie obowiązków prospektowych przyjmuje charakter odpowiedzialności solidarnej. Nie wyłącza to możliwości zawarcia umowy określającej wzajemne zobowiązania tych podmiotów z tytułu tej odpowiedzialności. Przeważająca część doktryny uznaje, że odpowiedzialność ta ma charakter deliktowy, wiąże ponoszenie odpowiedzialności z naruszeniem norm bezwzględnie obowiązujących. Dla ustalenia odpowiedzialności konieczne będzie udowodnienie zaistnienia trzech przesłanek. Są nimi: bezprawne zdarzenie wywołujące szkodę (będzie to naruszenie obowiązku prospektowego), zaistnienie szkody oraz adekwatny związek przyczynowo-skutkowy (który musi wystąpić pomiędzy naruszeniem obowiązku informacyjnego a powstałą szkodą).

Członkowie zarządu emitenta należą do kręgu osób, które ponoszą odpowiedzialność za upublicznienie nieprawdziwej lub przemilczenie informacji, która powinna być zawarta w prospekcie emisyjnym lub też naruszenie stałych obowiązków informacyjnych. Realizowanie obowiązków informacyjnych nałożonych przez prawo na spółki publiczne należy do działań określanych przez k.s.h. jako prowadzenie spraw spółki. Zgodnie z art. 368 par. 1 k.s.h. do prowadzenia spraw spółki zobowiązany i uprawniony jest zarząd. Art. 371 par. 1 stanowi, że jeżeli zarząd jest wieloosobowy, wszyscy jego członkowie są obowiązani i uprawnieni do wspólnego prowadzenia spraw spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Ta ogólna zasada może być inaczej uregulowana w statucie spółki, w szczególności statut może przewidywać taki podział zadań między poszczególnych członków zarządu, że realizowanie obowiązków informacyjnych przez spółkę stanie się przedmiotem obowiązków jednego lub niektórych członków zarządu. Jednak nie chroni to pozostałych członków od odpowiedzialności za obowiązki infromacyjne spółki, ponieważ wiele bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa dotyczących działań związanych z obowiązkami infromacyjnymi wymaga uczestnictwa wszystkich członków zarządu niezależnie od przyjętych w danej spółce zasad podejmowania decyzji. Do okoliczości mających znaczenie dla określenia kręgu osób odpowiedzialnych za informacje upublicznione przez spółki należą przede wszystkim podpisy złożone pod sprawozdaniem finansowym. Sprawozdanie finansowe stanowi jeden z najistotniejszych elemetów prospektu emisyjnego oraz raportów okresowych. Zgodnie z art. 52 ust. 2 w zw. z ust. 3 pkt 1 ustawy o rachunkowości „sprawozdanie finansowe podpisuje – podając zarazem datę podpisu – osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy – wszyscy członkowie tego organu. Odmowa podpisu wymaga pisemnego uzasadnienia dołączonego do sprawozdania finansowego”. Innymi słowy, w przypadku sprawozdań finansowych sporządzonych przez spółki akcyjne o wieloosobowym zarządzie sprawozdanie finansowe zobowiązani są podpisać wszyscy członkowie zarządu. Identyczne reguły dotyczą sprawozdania z działalności spółki akcyjnej, o którym mowa w art 49 ustawy o rachunkowości. Podpisując sprawozdanie finansowe członkowie zarządu potwierdzają to, że wiedzą jakie dane się w nim znajdują i tym samym stają się oni osobami, które brały udział w sporządaniu sprawozdania finansowego. Trzeba więc wskazać, że członek zarządu brał udział w sporządzaniu określonego zakresu informacji zawartych w prospekcie lub raporcie, by przyjąć jego odpowiedzialność za przemilczenie informacji, która powinna się znaleźć wśród tych informacji. Składając swój podpis pod sprawozdaniem finansowym  członek zarządu bierze więc udział w jego sporządzaniu, które to sprawozdanie finansowe jest następnie jednym z najistotniejszych elementów prospektu emisyjnego oraz raportów okresowych. Członek zarządu jest osobą biorącą udział w sporządzaniu sprawozdania finansowego, gdyż bez jego podpisu lub pismenego uzasadnienia odmowy złożenia takiego podpisu (art. 52 ustawy o rachunkowości) sprawozdanie finansowe nie będzie sporządzone w wymaganej formie.

            Zgodnie z art. 382 § 1 k.s.h. rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Oznacza to obowiązek stałego nadzorowania nie tylko pracy zarządu, ale wszystkich pracowników, funkcjonowania spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych. Do kompetencji i obowiązków tym samym należy także nadzór nad prawidłowością i rzetelnością realizowania obowiązków informacyjnych publicznej spółki akcyjnej. Organ nadzorczy dysponuje w tym celu odpowiednimi środkami, gdyż zgodnie z art. 382 § 4 „w celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku spółki”. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny. Ocena tych dokumentów oraz przedłożenie walnemu zgromadzeniu akcjonariuszy pismenego sprawozdania z wyników tej oceny jest koniecznym elementem procesu zatwierdzania tych sprawozdań przez wlane zgromadzenie.
W związku z tym, że rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności, tym samym sprawuje ona stały nadzór nad realizacją przez spółkę obowiązków informacyjnych. Obowiązana jest ona do wykrywania nieprawidłowości w zakresie informacji upublicznianych przez spółkę. Art. 483 k.s.h. stanowi, że „członek zarządu, rady nadzorczej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółki, chyba że nie ponosi winy”. Jeśli więc rada nadzorcza zaniecha obowiązku stałego nadzoru nad działalnością spółki, tutaj zaniechanie nadzoru nad realizacją przez spółkę obowiązków informacyjnych, to będzie odpowiadała za szkodę wyrządzona spółce, jeśli ta będzie odpowiadała jako emitet na gruncie art. 98 ustawy o ofercie.

Odpowiedzialność finansowa członków rad nadzorczych za niedopełnienie obowiązków związanych z informacją poufną w rozporządzeniu MAR

 Regulacje wprowadzone przez unijne rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. W sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE dla zarządów spółek publicznych oznaczają nowe obowiązki, natomiast członków rad nadzorczych włączają do grona osób odpowiedzialnych za bieżącą politykę informacyjną emitenta. Odpowiedzialnymi  za ten obszar działalności spółki publicznej są „osoby pełniące obowiązki zarządcze”. Zgodnie z art. 3 pkt 25 rozporządzenia MAR należą do nich nie tylko członkowie zarządu lecz również członkowie rady nadzorczej.

            Art. 96 ust. 6a ustawy o ofercie stanowi, że w przypadku rażącego naruszania przez spółkę obowiązków związanych z publikacją informacji poufnych KNF może nałożyć na osobę zasiadającą w radzie nadzorczej karę pieniężną do wysokości 100 tys. zł. Taka sama kara może grozić członkowi rady, jeśli spółka niewłaściwie wywiązuje się z obowiązku publikacji raportów okresowych. Natomiast za nieprawidłowości związane z raportami bieżącymi maksymalną wysokość sankcji ustawodawca wyznaczył na 50 tys. zł. Wcześniej członkom rad nadzorczych nie groziła z tego tytułu odpowiedzialność administracyjna a jedynie odpowiedzialność cywilnoprawna na gruncie art. 98 ustawy o ofercie. Art. 390 § 1  k.s.h. staowi, że „rada nadzorcza wykonuje swoje obowiązki kolegialnie, może jednak delegować swoich członków do samodzilnego pełnienia określonych czynności nadzorczych”. Tak więc monitorowanie działalności spółki na polu informacyjnym rada nadzorcza może powierzyć jednemu ze swoich członków lub komitetowi audytu w celu stałego nadzoru nad tym obszarem. Jeśli zarząd nie wykonuje obowiązków informacyjnych prawidłowo, to rada nadzorcza  nie może wydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki. Jednak ma ona inne instrumenty w celu dyscyplinowania zarządu, w najbardziej drastycznych przypadkach może zawiesić, z ważnych powodów, w czynnościach poszczególnych członków zarządu (art. 383 § 1 k.s.h.).

Kacper Skowron – Asystent

Kancelaria CSW Więckowska i Partnerzy Radcy Prawni