Dnia 8 września 2016 roku na mocy z ustawy z dnia 10 lipca 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 7 września 2015, poz. 1311) wejdą w życie przepisy nowelizujące procedurę cywilną oraz kodeks cywilny. Zmiany w KPC mają prowadzić do rozszerzenia stopnia informatyzacji postępowania cywilnego, przyspieszenia postępowań sądowych, m.in. poprzez ograniczenia możliwości przedłużania tychże postępowań przez strony oraz uproszczenie niektórych dokonywanych w ich toku czynności procesowych. Istotną zmianą w zakresie kodeksu cywilnego jest wprowadzenie nowej formy czynności prawnej – formy dokumentowej. Najistotniejsze zmiany dokonane w powyższych ustawach zostaną pokrótce przedstawione poniżej.
I. Nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego
Informatyzacja
1. Znowelizowany art. 125 § 21, dodane § 22–24
Art. 125. § 21. Jeżeli przepis szczególny tak stanowi albo dokonano wyboru wnoszenia pism procesowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, pisma procesowe w tej sprawie wnosi się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Pisma niewniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego nie wywołują skutków prawnych, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma do sądu, o czym sąd poucza wnoszącego pismo.
§ 22. W przypadku niewniesienia pisma za pośrednictwem systemu teleinformatycznego przewodniczący zawiadamia wnoszącego pismo o bezskuteczności czynności.
§ 23. Jeżeli z przyczyn technicznych leżących po stronie sądu nie jest możliwe wniesienie pisma za pośrednictwem systemu teleinformatycznego w wymaganym terminie, stosuje się przepisy art. 168–172.
§ 24. Oświadczenie o wyborze lub rezygnacji z wyboru wnoszenia pism procesowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego składa się za pośrednictwem tego systemu. Oświadczenie to jest wiążące tylko w stosunku do osoby, która je złożyła.
Znowelizowane przepisy będą przewidywały możliwość wnoszenia i doręczania pism procesowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, zarówno przez stronę działającą samodzielnie, jak i reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika i to w każdej sprawie, a nie jak dotąd tylko w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Wybór drogi wnoszenia pism jest wiążący, dotyczy jednak wyłącznie strony, która go dokonała. Możliwa jest rezygnacja z niego na każdym etapie postępowania. Pisma nie będą wymagały opatrzenia ich bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP. W praktyce, doręczenie będzie dokonywane z chwilą zalogowania się użytkownika do systemu, a w przypadku nielogowania się użytkownika do systemu przez okres 14 dni, licząc od dnia wprowadzenia pisma do systemu, nastąpi skutek doręczenia zastępczego.
Przyspieszenie i uproszczenie
2. Znowelizowany art. 52, dodany § 3.
Art. 52. § 3. Uwzględniając wniosek o wyłączenie sędziego, sąd znosi postępowanie w zakresie obejmującym udział tego sędziego w sprawie po złożeniu wniosku, chyba że czynności przez niego podejmowane były czynnościami niecierpiącymi zwłoki.
Po wejściu w życie nowelizacji złożenie wniosku o wyłączenie sędziego nie będzie tamowało postępowania w sprawie, sędzia będzie mógł dalej prowadzić postępowanie, z wyjątkiem orzeczenia albo zarządzenia kończącego postępowanie w sprawie. Jedynie uwzględnienie wniosku będzie skutkowało zniesieniem części postępowania obejmującej udział tego sędziego, z wyjątkiem „czynności niecierpiących zwłoki”.
3. Znowelizowany art. 132
Art. 132. § 1. W toku sprawy adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy oraz radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami. W treści pisma procesowego wniesionego do sądu zamieszcza się oświadczenie o doręczeniu odpisu pisma drugiej stronie albo o jego nadaniu przesyłką poleconą. Pisma, niezawierające powyższego oświadczenia, podlegają zwrotowi bez wzywania do usunięcia tego braku.
§ 12. Przepis § 1 nie dotyczy pism wnoszonych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, podlegających doręczeniu adwokatowi, radcy prawnemu, rzecznikowi patentowemu lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, którzy dokonali wyboru wnoszenia pism za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
Zmiana spowoduje przyspieszenie postępowania, bo doręczenia odpisów będą mogły odbywać się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Znowelizowane przepisy przewidują możliwość zastąpienia wymaganego do tej pory załączania do pisma wnoszonego do sądu dowodu wysłania tego pisma pełnomocnikowi strony przeciwnej przesyłką poleconą albo jego bezpośredniego doręczenia, samym tylko oświadczeniem pełnomocnika w tym zakresie, z wyłączeniem pełnomocników, którzy dokonali wyboru wnoszenia pism za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
4. Dodany art. 1481
Art. 1481. § 1. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, sąd wydaje postanowienia dowodowe na posiedzeniu niejawnym.
§ 3. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo.
Zmiana otwiera przed sądami możliwość rozpoznawania spraw na posiedzeniu niejawnym, w przypadku uznania powództwa lub gdy po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego sąd uzna, biorąc pod uwagę całokształt przytoczonych twierdzeń i złożonych wniosków dowodowych, że przeprowadzenie rozprawy z udziałem stron nie jest konieczne. Strona może zgłosić w pierwszym piśmie procesowym wniosek o rozpoznanie sprawy na rozprawie, chyba że zachodzi przypadek uznania powództwa.
5. Dodany art. 1491
Art. 1491. Sąd może wzywać strony, świadków, biegłych lub inne osoby w sposób, który uzna za najbardziej celowy, z pominięciem sposobów doręczeń przewidzianych w rozdziale 2, jeżeli uzna to za niezbędne do przyspieszenia rozpoznania sprawy. Wezwanie dokonane w ten sposób wywołuje skutki przewidziane w niniejszym kodeksie, jeżeli jest niewątpliwe, że doszło ono do wiadomości adresata w terminach określonych w art. 149 § 2.
Znowelizowane przepisy będą przewidywały możliwość wzywania stron, świadków i biegłych lub innych osób z pominięciem tradycyjnych sposobów doręczeń (przykładowo dozwolone będzie wezwanie telefonicznie), jeżeli w danym przypadku zostanie to uznane za niezbędne do przyspieszenia rozpoznania sprawy.
6. Znowelizowany art. 151, dodany § 2
Art. 151. § 2. Przewodniczący może zarządzić przeprowadzenie posiedzenia jawnego przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających jego przeprowadzenie na odległość. W takim przypadku uczestnicy postępowania mogą brać udział w posiedzeniu sądowym, gdy przebywają w budynku innego sądu, i dokonywać tam czynności procesowych, a przebieg czynności procesowych transmituje się z sali sądowej sądu prowadzącego postępowanie do miejsca pobytu uczestników postępowania oraz z miejsca pobytu uczestników postępowania do sali sądowej sądu prowadzącego postępowanie.
Kolejny przepis, służący usprawnieniu postępowania sądowego, realizuje zasadę szybkości, nie naruszając przy tym zasady jawności i kontradyktoryjności procesu cywilnego.
Ustawą wprowadzono również obligatoryjny, a nie jak dotąd fakultatywny element protokołu pisemnego, jakim jest streszczenie wyników postępowania dowodowego, również w przypadku utrwalania przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego obraz albo obraz i dźwięk.
7. Dodany art. 1621
Art. 1621. Sąd na wniosek strony wyraża zgodę na utrwalanie przez nią przebiegu posiedzenia za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk, jeżeli nie stoi temu na przeszkodzie wzgląd na prawidłowość postępowania.
Dodany przepis stanowi rozstrzygnięcie dotąd niejednolicie traktowanej kwestii nagrywania przebiegu postępowania przez same strony.
Postępowanie egzekucyjne
8. W części trzeciej w tytule II w dziale I dodany rozdział 3 dotyczący sprzedaży w drodze licytacji elektronicznej
Rozdział 3
Sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej
Art. 879(1). Do sprzedaży w drodze licytacji elektronicznej stosuje się przepisy rozdziału 2 z odrębnościami wynikającymi z niniejszego rozdziału.
Art. 879(2). Komornik dokonuje sprzedaży w drodze licytacji elektronicznej na wniosek wierzyciela. W razie złożenia wniosku komornik oddaje zajęte ruchomości pod dozór innej osobie niż dłużnik, chyba że dozór taki został już ustanowiony albo ruchomość została złożona do depozytu sądowego lub oddana na przechowanie właściwej instytucji.
Art. 879(3). Wniosek o dokonanie sprzedaży w drodze licytacji elektronicznej składa się przed wyznaczeniem terminu licytacji lub wraz z wnioskiem o wyznaczenie drugiej licytacji.
Art. 879(4).
§ 1. Sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej jest dokonywana za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
§ 2. Komornik zamieszcza obwieszczenie o licytacji elektronicznej także w systemie teleinformatycznym.
§ 3. W obwieszczeniu o licytacji elektronicznej wskazuje się przedmiot oraz warunki licytacji, sumę oszacowania i cenę wywołania oraz miejsce i czas, w których można oglądać ruchomość, a ponadto zdjęcie lub zdjęcia ruchomości podlegającej sprzedaży, informację o chwili rozpoczęcia i o chwili zakończenia licytacji oraz informację o tym, że warunkiem udziału w licytacji jest złożenie rękojmi. W obwieszczeniu o licytacji elektronicznej zamieszcza się wzmiankę, że prawa osób trzecich nie będą przeszkodą do przeprowadzenia licytacji i przybicia na rzecz nabywcy bez zastrzeżeń, jeżeli osoby te przed rozpoczęciem przetargu nie złożą dowodu, że wniosły powództwo o zwolnienie ruchomości od egzekucji i uzyskały w tym zakresie orzeczenie wstrzymujące egzekucję. W obwieszczeniu o licytacji elektronicznej komornik poucza o treści § 4 oraz art. 879(5), art. 879(6) § 1 i art. 879(9).
§ 4. W sądach rejonowych zapewnia się dostęp do systemu teleinformatycznego obsługującego licytację elektroniczną.
Art. 879(5).
§ 1. Przystępujący do przetargu składa rękojmię za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
§ 2. Rękojmia może być także złożona komornikowi, który potwierdza ten fakt w systemie teleinformatycznym.
Art. 879(6).
§ 1. Licytacja elektroniczna rozpoczyna się z chwilą określoną w obwieszczeniu o licytacji elektronicznej i kończy się w chwili wyznaczonej przez komornika.
§ 2. Komornik wyznacza termin rozpoczęcia i zakończenia licytacji elektronicznej w taki sposób, aby czas jej trwania wynosił co najmniej siedem dni, a jej zakończenie przypadało w godzinach urzędowania sądu rejonowego, przy którym działa komornik.
§ 3. Natychmiast po zakończeniu licytacji elektronicznej komornik udziela przybicia osobie ofiarującej najwyższą cenę w chwili zakończenia licytacji elektronicznej. Przybicie jest udzielane w systemie teleinformatycznym.
Art. 879(7). O przybiciu komornik zawiadamia wierzyciela i dłużnika. Zawiadomienie o przybiciu doręcza się licytantom za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
Art. 879(8). W przypadku, o którym mowa w art. 870 § 3, zrzeczenie jest dokonywane wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
Art. 879(9). Nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia w dniu następnym po doręczeniu zawiadomienia o przybiciu w godzinach urzędowania kancelarii komorniczej lub na rachunek bankowy komornika do godziny osiemnastej dnia następnego. Jeżeli ten dzień przypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, cenę uiszcza się w następnym dniu po dniu albo dniach wolnych od pracy. Cena nabycia może być uiszczona za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
Art. 879(10).
§ 1. W przypadkach, o których mowa w art. 865 § 1, art. 866(1) oraz art. 866(2) § 1 i 2, wybór przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa może być dokonany na wniosek wierzyciela złożony za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
§ 2. Komornik może sprzedać ruchomości, o których mowa w art. 864 § 2, oraz dokonać wyboru osoby, której sprzeda ruchomość, w trybie określonym w art. 864(1), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
Art. 879(11). Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzenia licytacji elektronicznej oraz sposób wykorzystania systemu teleinformatycznego obsługującego licytację elektroniczną do czynności, o których mowa w art. 879(10), mając na względzie zapewnienie ochrony praw osób uczestniczących w licytacji, sprawność postępowania, skuteczność egzekucji, zapewnienie bezpieczeństwa posługiwania się dokumentami w postaci elektronicznej oraz dostępność systemu teleinformatycznego.
Dodany przepis art. 8791 i następne KPC wprowadzają nową formę licytacji, tzw. licytację elektroniczną. Jej celem ma być zwiększenie efektywności sprzedaży zajętych ruchomości z zachowaniem gwarancji procesowych. Licytacja elektroniczna będzie dozwolona wyłącznie wtedy, gdy zajęte ruchomości zostały oddane pod dozór osobie innej niż dłużnik. Do licytacji elektronicznej znajdą zastosowanie przepisy dotyczące tradycyjnej licytacji, z pewnymi zastrzeżeniami. Będzie ona przeprowadzana na wniosek wierzyciela, zgłoszony przed wyznaczeniem terminu licytacji lub wraz z wnioskiem o wyznaczenie terminu drugiej licytacji. Sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej będzie dokonywana za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, obsługującego takie licytacje, a także inne, nielicytacyjne formy sprzedaży. Dostęp do systemu będzie zapewniony w każdym sądzie rejonowym, a komornik będzie zamieszczał obwieszczenia o licytacji również w tym systemie. Przystępujący do przetargu będzie mógł złożyć rękojmię, czyli zabezpieczenie w razie niewykonania warunków licytacji dotyczących zapłaty ceny przez licytanta, na rzecz którego wydano postanowienie o przybiciu, za pośrednictwem systemu albo bezpośrednio u komornika, a ten potwierdzi ją w systemie. Przybicie będzie dokonywane również w systemie teleinformatycznym natychmiast po zakończeniu licytacji osobie, która w momencie jej zakończenia zaofiarowała najwyższą cenę, a zawiadomienie o przybiciu będzie doręczane licytantom elektronicznie. Nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia w dniu następnym po doręczeniu zawiadomienia o przybiciu w godzinach urzędowania kancelarii komorniczej lub na rachunek bankowy komornika do godziny osiemnastej dnia następnego. Jeżeli ten dzień przypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, cenę uiszcza się w następnym dniu po dniu albo dniach wolnych od pracy. Cena nabycia może być uiszczona za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
9. Znowelizowany art. 827 § 1
Art. 827. § 1. Przed zawieszeniem albo umorzeniem postępowania można wysłuchać wierzyciela i dłużnika.
Oznacza to zniesienie obligatoryjnego wysłuchania stron przed zawieszeniem lub umorzeniem postępowania. Odtąd wysłuchanie będzie miało charakter fakultatywny, a decyzja o jego przeprowadzeniu będzie każdorazowo podejmowana przez organ egzekucyjny.
10. Znowelizowany art. 843 § 1
Art. 843. § 1. Powództwa przewidziane w niniejszym dziale wytacza się przed sąd rzeczowo właściwy, w którego okręgu prowadzi się egzekucję. Miejsce prowadzenia egzekucji określa się na podstawie przepisów niniejszego kodeksu regulujących właściwość miejscową organu egzekucyjnego także wtedy, gdy do prowadzenia egzekucji został wybrany komornik poza właściwością ogólną.
Dodany przepis stanowi rozstrzygnięcie pojawiających się w praktyce wątpliwości co do właściwości sądu w sprawach z powództw przeciwegzekucyjnych.
11. Znowelizowany art. 773
Art. 773
§ 1. W przypadku zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucje do tej rzeczy albo prawa majątkowego prowadzi łącznie ten sądowy albo administracyjny organ egzekucyjny, który jako pierwszy dokonał zajęcia, a w razie niemożności ustalenia tego pierwszeństwa – organ egzekucyjny, który dokonał zajęcia na poczet należności w wyższej kwocie.
§ 2. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo zagranicznego tytułu wykonawczego określonych w ustawie z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz.U. poz. 1289 oraz z 2015 r. poz. 211) i egzekucji sądowej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego – egzekucje do tej rzeczy albo prawa majątkowego prowadzi łącznie administracyjny organ egzekucyjny.
§ 3. Zbieg egzekucji nie wstrzymuje czynności egzekucyjnych.
§ 4. Strona lub uczestnik postępowania zawiadamiają sądowy organ egzekucyjny o zbiegu egzekucji do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, wskazując datę dokonania każdego zajęcia i wysokość należności, na poczet których każde zajęcie zostało dokonane.
§ 5. Sądowy organ egzekucyjny prowadzi łącznie egzekucje w trybie dla niego właściwym.
§ 6. W razie kolejnego zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucję administracyjną przejmuje sądowy organ egzekucyjny, który prowadzi łącznie egzekucje w wyniku pierwszego zbiegu egzekucji.
Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, co do zasady przepisy dotyczące rozstrzygania o zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej są nadmiernie rozbudowane i rodzą wątpliwości interpretacyjne. Konieczność każdorazowego rozstrzygania o zbiegu przez sąd lub referendarza sądowego i dalsze czynności z tym związane znacznie opóźniają postępowania egzekucyjne i stanowią istotne obciążenie dla sądów. Dodatkowym mankamentem obowiązującego rozwiązania jest to, że w chwili powstania zbiegu zachodzi konieczność wstrzymania czynności egzekucyjnych przez obydwa organy egzekucyjne. Dla zapewnienia sprawności i efektywności egzekucji postanowiono co do zasady odstąpić od sądowego modelu rozstrzygania o zbiegu egzekucji i wprowadzić ustawowy model rozstrzygania o zbiegu. W przypadku zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego właściwy będzie ten organ, który pierwszy dokonał zajęcia, a w przypadku gdy nie sposób ustalić pierwszeństwa – organ, który dokonał zajęcia w wyższej kwocie.
12. Znowelizowany art. 867(1).
Art. 867(1) § 1. Przystępujący do przetargu jest obowiązany złożyć rękojmię w wysokości jednej dziesiątej sumy oszacowania, najpóźniej w dniu poprzedzającym przetarg. Rękojmi nie składa się, jeżeli suma oszacowania jest niższa niż pięć tysięcy złotych.
§ 2. Rękojmię złożoną przez licytanta, któremu udzielono przybicia, zatrzymuje się; pozostałym licytantom rękojmię zwraca się niezwłocznie.
§ 3. Jeżeli nabywca nie wykonał w terminie warunków licytacji co do zapłaty ceny, traci rękojmię, a skutki przybicia wygasają. Z utraconej rękojmi pokrywa się koszty egzekucji związanej ze sprzedażą, a reszta wchodzi w skład sumy uzyskanej w egzekucji albo jeżeli egzekucja została umorzona jest przelewana na dochód Skarbu Państwa.
§ 4. Rękojmi nie składa wierzyciel przystępujący do przetargu, któremu przysługuje wierzytelność o wartości nie niższej od wysokości rękojmi i jeżeli do tej wysokości jego wierzytelność oraz prawa korzystające z pierwszeństwa przed tą wierzytelnością znajdują pokrycie w cenie wywołania. Jeżeli wartość wierzytelności jest niższa od wysokości rękojmi albo znajduje tylko częściowe pokrycie w cenie wywołania, wysokość rękojmi obniża się – w pierwszym przypadku do różnicy między pełną rękojmią a wartością wierzytelności, w drugim przypadku – do części wartości wierzytelności niepokrytej w cenie wywołania.
Zniesiono obowiązek składania rękojmi, jeżeli suma oszacowania będzie niższa niż 5 tys. zł.
II. Nowelizacja kodeksu cywilnego
1. Znowelizowany art. 73 § 1
Art. 73. § 1. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, dokumentową albo elektroniczną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności.
Znowelizowane przepisy to przede wszystkim wprowadzenie nowych, nieznanych wcześniej form czynności prawnych — obok dotychczasowej formy pisemnej w kodeksie cywilnym pojawia się forma dokumentowa i elektroniczna. Skutki niedochowania powyższych form będą uregulowane analogicznie do skutków niedochowania formy pisemnej. Mianowicie, jeżeli w ustawie forma dokumentowa będzie zastrzeżona ad solemnitatem, jej dochowanie będzie skutkowało nieważnością. W przeciwnym wypadku będzie miała charakter formy zastrzeżonej ad probationem. Strony, zastrzegając w umowie formę dokumentową powinny określić jej skutek.
2. Dodany art. 74 § 4
Przepisów o skutkach niezachowania formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej przewidzianej dla celów dowodowych nie stosuje się do czynności prawnych w stosunkach między przedsiębiorcami.
Dodany przepis stanowi rozstrzygnięcie wątpliwości, czy w stosunkach między przedsiębiorcami rygor dowodowy może zostać zastąpiony przez rygor nieważności. W myśl znowelizowanych przepisów, uchybienie wymogowi formy pisemnej lub dokumentowej, gdy nie został on zastrzeżony ad solemnitatem nie skutkuje szczególnymi sankcjami dowodowymi, a jednocześnie pozostaje bez wpływu na ważność dokonanej czynności prawnej.
3. Dodany art. 772
Art. 772. Do zachowania dokumentowej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie.
Nowy typ formy szczególnej czynności prawnej ma stanowić formę o niższym stopniu sformalizowania niż forma pisemna. Dla zachowania formy dokumentowej wystarczające będzie ustalenie osoby składającej dane oświadczenie woli. Wprowadzenie tej formy ma prowadzić do stworzenia prawnych ram funkcjonowania dla formy, która jest już w obrocie powszechnie stosowana i coraz bardziej zyskuje na znaczeniu wraz z dynamicznym rozwojem nowych technologii (przykładowo SMS, korespondencja elektroniczna).
4. Znowelizowany art. 773
Art. 773 . Dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.
Konstytutywną cechą dokumentu ma być jego intelektualna zawartość, treść, która może zawierać oświadczenia, w tym oświadczenia woli. Istotny jest fakt takiego jej utrwalenia, które pozwoli się z nią zapoznać, umożliwi jej odtworzenie. Podpis nie jest tutaj koniecznym elementem dokumentu.
5. Dodany art. 781
Art. 781. § 1. Do zachowania elektronicznej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.
§ 2. Oświadczenie woli złożone w formie elektronicznej jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie pisemnej, chyba że ustawa lub czynność prawna zastrzega inaczej.
Dodany przepis stanowi stwierdzenie, ze oświadczenie woli złożone w formie elektronicznej takie jest równoważne z oświadczeniem w formie pisemnej..Zamieszczenie jej w osobnym przepisie ma uwypuklić fakt, że stanowi odrębny od formy pisemnej typ formy szczególnej. Obie formy są jednak równoważne.
Marcin Wika – Radca Prawny
Kancelaria CSW Więckowska i Partnerzy Radcy Prawni